Op 16 juli 2018 (op mijn verjaardag) kregen we te horen dat mijn PSA naar 'onmeetbaar' was gezakt als gevolg van de zware en dure medicijnen Enzalutamide. Dat is goed nieuws, want dan groeien de tumoren niet of nauwelijks. We zijn benieuwd hoe lang het duurt voordat ook deze medicijnen resistent worden. De mediaan (=meeste mensen) is 15 maanden. En ik (bleek later) 41 maanden .
Google Enzalutamide... Het laatste medicijn voor chemo.
25 Januari 2018 was ik officeel 2 jaar ziek en dan word je onslagen en krijg je een Akte van eervol ontslag. Gelijktijdig heb ik deze afscheidsbrief gemaakt en verstuurd naar alle (oud)collega's.
Na Enzalutamide rest nog:
- Lutetium PSMA (RaboudUMC)
- Immunotherapie (Link naar KWF)
- Chemo (niet gewenst, geeft slechts enkele maanden verlenging en je wordt er niet beter van)
Een ander nieuw middel is Apalutamide. Zie dit artikel van DUOS.
Op 17 sep 2018 stond dit artikel in de Gelderlander. Dat geeft hoop en dat is het enige waar je je aan op kunt trekken. Een beetje hoop.
Deze uitzending van Nieuwsuur van 15 april 2019 laat goed zien wat 'ongeneeslijk ziek zijn' betekent.
Tik op blueribbon of HIER om verder te gaan naar de oude index-pagina.
